سرمایه گذاری احساسی

می‌خوام بگم من قمار باز فوق العاده بدیم ! هروقت تو هر بازی ای شرکت کردم که توش نوعی از قمار بوده بدحور شکست خوردم ! طبیعتا بازی هایی رو بردم اما همیشه آخرش برگشتم به خونه ی اول . اگه دارید میگید من آدم بدشانسی ام نه اینطور نیست . من فقط آدم کله شقی ام . همیشه به خودم گفتم من آدم ریسک پذیری ام و از دل به دریا زدن نمی‌ترسم . خب قاعدیا خیلی اوقات هم شکست خوردم . ربطش به قمار اینه که من به یه قاعده اعتقاد دارم . یا همه یا هیچ ! هروقت می‌خوام شرط ببندم یا مطمئنم که میبرم و هر چی که دارم رو رو نی‌کنم و یا فکر می‌کنم می‌بازم و هیچی رو نمی‌کنم . اگه ببرم خب خیلی گیرم میاد ، اگه ببازم هم هیچی . اما مسئله اینه همیشه  همه چی اون طوری که فکر می‌کنید پیش نمیره ! گاهی اوقات بازی برده رو می‌بازید و بوم ! هرجی داشتید ، هر جقدر برده بودید ، هر جقدر سرمایه روی هم جمع کرده بودید طی برد های مختلف با یه باخت از بین می‌ره و شما برمی‌گردید سر خونه اول . دقیقا همینقدر احمقم ، وارد یه بازی احمقانه‌ی زندگی می‌شم و همه احساساتی که دارم و ندارم رو روش شرط می‌‌بندم  . شاید به یه چند تا برد داشته باشم اما همیشه اخرش با شکست با چونه می‌خورم زمین و دوباره از اول !