اعتراف

همیشه می‌گن کسایی که افسردگی دارن ، با دوستاشون صحبت کنند و همه چی رو تو خودشون نگه ندارن . نه که بخوام‌بگم من افسردگی دارم ، ولی در‌کل کسی به این فکر نمی‌کنه که اعتراف به بعضی چیزا ، مثل اعتراف به شکست می مونه . اعتراف به این که من تو زندگیم ریدم و کمک می خوام  ، چندان خوشایند نیست !

اولویت بندی

می‌خوام بگم بعضی موقع ها آدم بعضی ها رو تو اولویت اولش قرار می‌ده ، اما بعد می‌فهمه تو اولویت پشمم طرف بوده ! باور کنید یادم رفته چند بار این اتفاق واسم افتاده . آیا این کافی نیست که تبدیل به آدم بده ی داستان خودم بشم ؟