میشه بغلم کنین ؟

مثل یه سگ پشمالو . یه سگ‌پشمالو با موهای مشکی بلند که از کثیفی سفت شدن و به هم چسبیدن . تو یه شهر فوق العاده گرم زندگی می کنه . تو زمستون به دنیا اومده و اولین باره داره گرما رو می بینه . و تازه فهمیده که همچین موجودی واسه زندگی تو اینجور آب و هوایی مناسب نیست . سگ ها نمی تونن عرق‌کنن و خودشون رو خنک کنن ، واسه همین هر جوب آبی رو که می بینه خودشو می ندازه توش و خودشو خیس می‌کنه . اما‌کافی نیست و فقط کثیف تر میشه و لجن بیشتری بهش می چسبه . فقط یه راه به ذهنش می رسه . بره و کوچ کنه . اینقدر بره و بره و بره و بره تا به یه شهر با آب و هوای خوب برسه . جایی که شاید یه رودخونه تمیز پیدا کنه و خودشو تمیز بشوره . شایدم یکم خوشگل شد و یه نفر به سرپرستی بگیرش .اما اونقدری بهش سنگ‌پرت کردن و با لگد زدنش که دیگه فکر اعتماد به یه آدم خیلی کمرنگ شده تو ذهنش .ولی چه تضمینی هست که می تونه از بیابون رد بشه و خودشو به حتی به شهر دوم برشونه ؟ حتی اگه از گشنگی و تشنگی نمی ره حیوون های وسط راه می ذارن زنده بمونه ؟ اصلا کجا معلوم‌که در نهایت به یه جای بهتر می رسه ؟ 

پ.ن : خوشم از این نوشتن نمی اوند ، احساس می‌کردم تصویر بدی از خودم دارم نشون میدم . اما الان دوست دارم تا جایی که می تونم بنویسم و منفی ترین تصویر‌ممکن از خودم رو نشون بدم . دوست دارم برم باشگاه . یه رشته ی رزمی . جلوی یه نفر  وایسم و بگم تا جایی که می تونی بزن . بهش میگم بزن تو شکمم ، از ضربه به شکم نفرت دارم ! می دونین این حجم از عصبانیت از‌کجا میاد ؟ خودمم تازه فهمیدم . تا حالا شده با خودتون لج کنید ؟ مثلا می رین استخر ، می خواین شیرجه بزنین تو آب اما می ترسین . و با خودتون لج می کنید و می گید واسه اینکه روی خودمو هم کم کنم باید شیرجه رو بزنم ! درسته که اینجور مواقع کم‌کردن روی خودتون خیلی لذت بخشه ، اما این حرکت یه جور شمشیر دو لبه می مونه . اگه نتونین به خودتون غلبه ، احتمالا تا یه مدت همش سر خودتون غرغر مس کنید . یه همچین بلایی سرم اومده . سر یه سری مشائل ساده و مبتدی ، ریده شده بهم و با مخ خوردم زمین! و انجام یه سری از ساده ترین و مبتدی ترین‌کارهایی که هر روز خیلی ها انجام می دن و از کنارش ساده می گذرن واسه من شده از بزرگترین حسرت هام ! تنها کسی هم‌کم زورم بهش میرسه شمایین و این وبلاگ !